Psychoterapia zaburzeń lękowych.

Uogólnione zaburzenia lękowe

ang. generalized anxiety disorder (GAD)

Cechą charakterystyczną zespołu lęku uogólnionego jest obecność uporczywego i uogólnionego lęku niewiążącego się z żadnym określonym czynnikiem. Podkreśla się, że lęk ten cechuje się nieadekwatnie wygórowanym nasileniem – nie odpowiada rzeczywistym zagrożeniom. Ten typ lęku, charakterystyczny dla uogólnionych zaburzeń lękowych, określa się mianem „lęku wolnopłynącego”.

Zespół Lęku Napadowego

Jedno z zaburzeń lękowych, charakteryzujące się nawracającymi napadami intensywnego lęku (napadami paniki, ang. panic attack) pojawiającymi się bez uchwytnej dla pacjenta przyczyny.

Napadom paniki towarzyszą nieprzyjemne doznania somatyczne, m.in: drżenie, palpitacje serca, ból w klatce piersiowej, duszność, uczucie braku tchu, uczucie dławienia, przyśpieszony oddech, pocenie się, uderzenia gorąca.

Fobia społeczna

Lęk dotyczący kontaktów z innymi ludźmi. Fobia społeczna jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń psychicznych.
Przez niektórych naukowców uznawana za chorobę cywilizacyjną. Fobia u pacjenta w młodym wieku, jest przez niego i otoczenie określana jako „wyjątkowa wstydliwość/nieśmiałość”, a jej zdiagnozowanie bywa utrudnione. Nieleczona fobia społeczna jest schorzeniem chronicznym i może trwać nawet całe życie.



Czynnikiem leczącym w psychoterapii Gestalt, mającym ogromne znaczenie dla zmiany i zdrowienia Klienta, jest kontakt z terapeutą -  niepowtarzalna, budowana w czasie relacja, oparta na zaufaniu.*


* Polskie Towarzystwo Psychoterapii Gestalt

Using Format